தன் நிலத்தில் முளைத்த களைகளை சபித்துக் கொண்டிருந்தார் அந்த விவசாயி அருகில் இருந்த முதியவர் ஒருவர் கேட்டார், “தம்பி! வயல் யாருடையது?” “என்னுடையதுதான்” என்றார் விவசாயி. “உங்கள் நிலத்தில் விளைகிற பயிர்கள் போலவே களைகளும் உங்களுடையவை. பயிர்கள் விளைந்ததும் அறுவடை செய்கிறீர்கள்.
கிருஷ்ணன் நம்பிதன்னுடைய திறனையும் தனித்தன்மையையும் ஓரளவாவது உணர்ந்தவர்கள் தங்களைக் குறித்து எவ்வித வியப்பும் கொள்ள மாட்டார்கள். இவ்வளவு சிறிய வேலைக்கே உலகம் தன்னைப் பாராட்டுகிறதே என்ற வியப்புதான் அவர்களுக்கு ஏற்படும். தங்கள் சக்தியின் பெரும்பகுதி இன்னும் வெளிவரவில்லை என்ற
ஜெர்மனியின் மிகச்சிறந்த இசைநிபுணர், வாக்னர். அவரிடம், “இவ்வளவு அற்புதமான இசையை உருவாக்க உங்களைத் தூண்டியது எது?” என்று கேட்டார்கள். “எனக்கு வாழ்வில் நிறைய பிரச்சினைகள் இருந்தன. அவற்றை மறக்க இசையில் ஈடுபட்டேன். இசையில் இந்த அளவு சாதித்தேன். கடவுளுக்கும் நிறைய பிரச்சனைகள் இருந்திருக்க
பறவைகள் ஏன் பறக்கின்றன என்ற தலைப்பில் ஆசிரியர் ஒருவர் வகுப்பில் மாணவர்களுக்கு கட்டுரைப் போட்டி வைத்தார். ஒவ்வொருவரும் ஒவ்வொரு விதமாய் பதிலளித்தனர். ஒரு மாணவர் எழுதினார். “பல பறவைகள் தங்கள் சிறகுகளைப் பயன்படுத்தாமல் தரையிலேயே தானியங்களைக் கொத்துகின்றன.
தங்கள் சொந்த செலவுக்காக அந்தச் சிறுவர்கள், தெருவில் போகிறவர்களின் காலணிகளைத் துடைத்து காசு பெற்றுக் கொண்டிருந்தனர். தன் கார் கண்ணாடி வழியே அந்த சிறுவர்களை தன் நண்பர்களுக்குக் காட்டிய செல்வந்தர் சொன்னார், “அவர்கள் என் மகன்கள். நான் இன்று பணக் காரன். ஆனால் இப்படித்தான் என்
அந்த தேவாலயத்தின் விடுமுறை நாள் பள்ளி வாசலில் இருந்து வருத்தத்துடன் வெளியேறினாள் அந்தச் சிறுமி. உள்ளே இடமில்லாததால் அவள் திரும்ப நேர்ந்தது. சில மாதங்கள் கடந்தன. எதிர்பாராத விதமாக அந்தச் சிறுமி இறந்தாள். இறுதிப் பிரார்த்தனைக்கு வந்த பாதிரியாரிடம் சிறுமி அவருக்கு வைத்திருந்த
பலம் பொருந்திய சிறுவன் ஒருவன், பலமில்லாதவனை பகையாய் நினைத்தான். வீணாய் அவனை வம்புக்கு இழுத்தான். இருவருக்கும் நடுவே எல்லைக்கோட்டை வரைந்தான், பலமில்லாத சிறுவன். முரட்டுச் சிறுவனை கண்ணுக்குக்கண் பார்த்து, ‘எல்லைக் கோட்டைத் தாண்டிவா. பார்க்கலாம்” என்று சவால் விட்டான். ஏனளமாய்ச்
வீடு வீடாய் சென்று புத்தகங்கள் விற்பவன் அந்தச் சிறுவன். ஒரு வீட்டின் அழைப்பு மணியை அழுத்தினான். கடுகடுப்பாய் கதவைத் திறந்த பெரியவர், “இங்கே யாரும் இல்லை! வீணாகத் தொந்தரவு செய்யாதே!” என்று கத்தினார். சற்றே திறக்கப்பட்ட கதவின் வழியாய் பத்துப் பதினைந்து நாய்கள் தெரிந்தன. மறுநாள் மீண்டும் கதவைத்
நீண்ட தூரப் பயணத்தை அந்த இளவரசன் மேற் கொள்ள முனைந்தான். உடன் எடுத்துச் செல்ல படுக்கைகள், உணவு வகைகள், காலணிகள் என்று பலவற்றையும் அரண்மனை சேவர்கர்கள் ஆயத்தம் செய்தார்கள். முக்கியமாக எதையாவது கொண்டு செல்ல வேண்டுமா என்று அரசராகிய தந்தையிடம்
டாடா நிறுவனங்களில் ஒன்றாகிய நெல்கோவின் சீரமைப்புக்காக நாசிக் நோக்கி, முதுநிலை மேலாளர்களுடன் காரில் சென்று கொண்டிருந்தார் ரத்தன் டாடா. வழியில் காரின் சக்கரம் பழுதடைந்தது. இந்தச் சிறு நிறுத்தம் மேலாளர்களுக்குத் தேவையாய்