கான்பிடன்ஸ் கார்னர்

“கோபப்படாமல் காரியங்கள் இல்லை. கோபப்படாமல் இருக்கவே முடியாது” ஒரு சீடர். ராமகிருஷ்ண பரமஹம்சர் சொன்னார், “கோபம் என்பது விரைந்து செல்லும் வாகனம் போன்றது. வேண்டிய இடத்தில்

அந்தப் பெண்ணின் வீடு தூசும் தும்புமாய் இருக்கும். அவளுக்கு ரோஜா என்றால் பிடிக்கும். ஒருநாள் நான்கு ரோஜாக்களை வாங்கினாள். பூச்சாடியில் வைக்க விரும்பினாள். அது அழுக்காய் இருந்தது. துடைத்து மேசையில் வைத்தாள். மேசை அழுக்காய் இருந்தது.

பிளாஸ்டிக் மாலையைக் கையில் வைத்துக் கொண்டிருந்தாள் சிறுமி. அதைத் தன்னிடம் தருமாறு வற்புறுத்தினார் அவளது தந்தை. தர மறுத்து அழுது அடம்பிடித்தாள் அவள். பெருமூச்சுடன் தன் பையிலிருந்த முத்து மாலையைத் தொட்டுப் பார்த்து

ஒரே நேரத்தில் நான்கு பந்துகளைத் தூக்கிப் போட்டுப் பிடிக்கும் வித்தைக்காரரை சர்க்கஸில் பார்த்தான் அந்தச் சிறுவன். “உங்கள் பந்துக்கள் விழவே விழாதா?” என்றான். அவர் சொன்னார். எப்போதாவது ஒன்றிரண்டு பந்துகள் கைநழுவும். ஆனால் தரையில்

இளைஞர்கள் அந்தப் படகில் ஏறினார்கள். படகோட்டி மண்டியிட்டு வழிபாடு செய்வதைக் கண்டு சிரித்தார்கள் “காற்றில்லை, கடல் அமைதியாயிருக்கிறது” என்று கேலி செய்தார்கள். படகோட்டி வந்து படகை இயக்கினார். சிறிது தூரம் போனதும் காற்று பலமாக வீசியது. அனைவரும் பிரார்த்திக்கத் துவங்கினார்கள். படகோட்டி

வாழ்க்கை பற்றிய விரக்தியுடன் அமர்ந்திருந்தவனின் காலருகே வீழ்ந்தது அந்தப் பழுப்பு இலை. அது பேசுவது போல் அவனுக்குத் தோன்றியது. “நான் என் வண்ணங்களை மாற்றி மாற்றி மரத்திற்கு அழகு சேர்ந்தேன். என்னில் எவ்வளவு துளைகள் பார். எத்தனையோ

விரல்பிடித்து கடைவீதி வந்த மகன், கடையை வேடிக்கை பார்க்கும் சுவாரஸ்யத்தில் பிடியை நழுவ விட்டான். அப்பா ஒளிந்து கொண்டார். அப்பாவைத் தேடினான். சிறிது நேரம் கழித்து உதடுகள் பிதுங்க, விசும்பத் தொடங்கிய போது அப்பா வந்து அள்ளிக் கொண்டார். மகன் தந்தையை மறந்திருந்தபோது தந்தை ஒளிந்திருந்தார். ஆனால்

ஈகை பற்றிப் பேசிய ஒருவரின் நயமான சொற்களில் மயங்கினான் இளைஞன். முடிந்தவரை தருமம் செய்ய முடிவெடுத்தான். ஒரு நாள் கடைவீதியில், பசியால் வாடிய கிழவி கையேந்தி நிற்க அந்தப் பேச்சாளர் கண்டு கொள்ளாமல் நகர்ந்தது கண்டு அதிர்ந்தான்.

ஆசிரியர் புதிர் போட்டார். தண்ணீர் குறைவாக உள்ள ஆழ்கிணற்றில் தங்க நகை இருக்கிறது. நீச்சலும் தெரியாது, கயிறும் கிடையாது. எப்படி நகை எடுப்பீர்கள்? பலரும் வாய்ப்பே இல்லை என்றனர். ஒரு மாணவன் சொன்னான். ‘அருகில் உள்ள குளத்திலிருந்து தண்ணீரை

பென் கோஃபன் என்பவர் புகழ்பெற்ற பழங்கால கோல்ஃப் விளையாட்டு வீரர். பார்வையிழந்த ஒருவர் அவரிடம் போட்டிக்கு வந்தார். தன்னுடன் கோல்ஃப் விளையாட வேண்டும் என்று பந்தயம் போட்டார். பென் கோஃபனுக்கோ தர்ம சங்கடம். ஆனாலும்